Strona
Polska
Japonii
informacje, zdjęcia, artykuły
50 lat Posługi Misyjnej w Japonii

ks. Tadeusz Obłąk, S.J.

styczeń 2006 rok
 

3.         Moje duszpasterstwo w Tokio. Zawsze interesowałem się duszpasterstwem bezpośrednim i od dawnych lat pragnąłem zostać proboszczem. Ta łaska jednak nie była mi dana. Mimo to w miarę możliwości starałem się pomagać w pracy kościelnej, odprawiając Msze dla wiernych, słuchając spowiedzi, czy to w kościele, czy też u Sióstr zakonnych, oraz udzielając rekolekcji. Pomoc w duszpasterstwie wzrosła począwszy od lat 90, kiedy zamieszkałem w rezydencji przy kościele św. Ignacego w Tokio.

W ostatnich latach przed wojną na Pacyfiku, która rozpoczęła się atakiem lotnictwa japońskiego na bazę amerykańską na Hawajach 8 grudnia 1941r., założono duszpasterstwo w pobliżu Wyższej Szkoły (dzisiejszy Uniwersytet Sophia) i wybudowano mały kościół pod wezwaniem św. Teresy. Po zakończeniu wojny nastąpił wielki przełom w rozwoju chrześcijaństwa i nastawieniu do religii ludzi w Japonii. Jezuici wybudowali nowy kościół pod wezwaniem św. Ignacego w sąsiedztwie uniwersytetu. Biorąc pod uwagę położenie w centrum miasta i wygodna komunikację, kościół przyciągał ludzi, tak że obecnie parafia św. Ignacego liczy ok 12 tysięcy wiernych i jest najliczniejsza w całym kraju. (Poprzednio przodowało miasto Nagasaki). Wybudowany kościół, częściowo konstrukcji drewnianej, przetrzymał 40 lat; dwa razy był remontowany. Ze względu na trzęsienia ziemi trzeba było pomyśleć o budowie nowego kościoła, którą ukończono w r. 1995 i jego konsekracji dokonał arcybiskup tokijski Piotr Shrayanagi w nastepnym roku. Napływ ludzi przyczynił się do rozwoju pracy duszpasterskiej, którą obecnie sprawuje 10 ksieży. Oprócz Mszy św. i spowiedzi w dnie powszednie i niedziele prowadzi się liczne kursy katechetyczne, przygotowanie do chrztu św., kursy przedmałżeńskie, poradnie rodzinne, dialogi międzyreligijne,- jednym słowem działalność na szeroką skalę. Na Mszę św. w dni powszednie przychodzi ok 500 osób, a w niedzielę ponad 2 tysiące. Przestrzega się ustalonych godzin, toteż ludzie, którzy w swoim kościele nie mają Mszy, czy okazji do spowiedzi, spokojnie udają sie do św. Ignacego, pewni, że tutaj zaspokoją swoje potrzeby religijne. Ja też włączając się do duszpasterstwa ogólnego, objąłem codziennie Msze św. o godz. 6 rano i odprawiam je już przez 12 lat. Każdego dnia mam krótką homilię; frekwencja: 30-40 osób. Poza tym od czasu do czasu jestem proszony o dodatkową Mszę w niedzielę, słucham również spowiedzi. -Do tego dołącza się praca w Dzuszpasterstwie Polaków, o czym będzie mowa w oddzielnym rozdziale.


POPRZEDNIA STRONA NASTEPNA STRONA SPIS TRESCI