Nikt z ekipy realizującej program pewnie nie wiedział, ze niedawno w Polsce ukazała się ksiązka "Polskie rody arystokratyczne", która i o Czartoryskich, i o Lubomirskich, i innych opowiada.  Ale mógł o tym opowiedzieć kustosz krakowskiego muzeum, gdyby dano mu więcej czasu antenowego.  Co z tego, ze pokazano olbrzymie sale muzeum w Kioto, kiedy prac z kolekcji Czartoryskich skąpiono.  Wszyscy tylko o twórczości Leonarda da Vinci, ku czemu jest wiele innych okazji, ale nikt ani słowa o tym, jak jego obraz znalazł się w kolekcji polskich magnatów.   Za to pokazano, jak Nittsu, japońska firma przewozowa, dobrze spakowała "Damę z gronostajem" na podróz do Kioto. 
Poniewaz wiedzy ogólnej o Polsce i Czartoryskich zabrakło, czas antenowy wypełnili japońscy rzemieślnicy, jakby w Polsce nie bylo specjalistów od restaurowania dzieł sztuki.  Ba!  Na temat obrazu Leonarda z Muzeum Czartoryskich i jego autentyczności wypowiadał się amerykański profesor, ale tę okoliczność może da się wytłumaczyć tym, że program telewizyjny został zainicjonowany przez stronę polsko-amerykańską.  

Japońska telewizja NHK, jak to nie tylko niektórzy polscy, ale i japońscy widzowie odebrali, zrobiła nieciekawą audycję, mało dbając o przekazanie rzetelnego wizerunku polskiej kultury.  

Zamiast oglądać japońską pisarkę, która jeździ po świecie i wzdycha zwiedzając renomowane muzea świata, i której zdarzyło się być kiedyś w Polsce, można było posłuchać europejskich historyków sztuki, specjalistów od renesansu.  

Ale nie może być przeciez za trudno.  Raczej, zeby było tak prosto, jak w komiksie.   NHK przeciez musi walczyć o oglądalność z telewizjami prywatnymi, zatem niezbyt od nich odbiegać. 
Dobrze, że padły słowa o Polsce, o kolekcji Czartoryskich, ale czy to nie było zbyt zdawkowo jak na możliwości narodowego programu edukacyjnego Kraju Kwitnącej Wiśni?   Żal, że zmarnowano okazję do szerszego zaprezentowania naszego dziedzictwa kulturalnego.