|
|
Polskie plakaty od dawna cieszą się na świecie zasłużonym
uznaniem. W 1993 roku objechała Japonię ekspozycja zatytułowana “100
lat polskiej sztuki plakatu”. Prezentowana obecnie w Narodowym
Centrum Filmowym w Tokio wystawa “Polskie plakaty z lat 1950-1990”
nie dorównuje tamtej rozmachem, ale jest warta zobaczenia, chociażby
ze względu na prace Stasysa Eidrigeviciusa, Jana Lenicy, Jana Młodożeńca,
Andrzeja Pągowskiego czy Waldemara Świerzego. Przeważają plakaty filmowe
, dzięki którym młodsi kinomani mogą wzbogacić swoją wiedzę o tytuły
zapomnianych już prawie i nierzadko kuriozalnych produkcji polskiej kinematografii
takich, jak: “Pan Anatol szuka miliona”, “Pigułki dla Aurelii”,
“Czerwone berety” albo “Pamiętnik pani Hanki”. Na wystawę wybrano 70 plakatów ze zbiorów Narodowego Centrum Filmowego w Tokio, będącego odpowiednikiem naszej Filmoteki Narodowej. Narodowe Centrum Filmowe, filia Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Tokio znajduje się niedaleko od wyjścia nr 1 ze stacji Kyobashi na linii metra Ginza . Ceny biletów symboliczne- dorośli płacą za wstęp 100 jenów, młodzież studencka i licealna 40 jenów, a uczniowie gimnazjów i szkół podstawowych 20 jenów. Wystawa polskiego plakatu czynna będzie do 6 maja br. Można oglądać ją codziennie, oprócz poniedziałków, w godz.10.30-18.00.
Małgorzata Suzuki
|